Η Αρχαία Εκκλησιαστική Υμνολογία
Η Αρχέγονη Εκκλησία
Η Μουσική πάντοτε και πανταχού θεωρήθηκε ως η ζωηρότερη έκφραση του θρησκευτικού αισθήματος και επομένως ως μια ευπρόσδεκτη προσφορά προς τον Θεό. Χρήση της μουσικής γίνονταν στις αρχαίες
ελληνικές εορτές και πανηγύρεις, καθώς και στις Ιουδαϊκές τελετές.
Η Εκκλησία από την σύσταση της καθιέρωσε τη μουσική προς αίνο και δοξολογία του Θεού, πλην των ευχών και δεήσεων. Το παράδειγμα δόθηκε από τον θεμελιωτή της πίστεως Ιησού, κατά την διάρκεια του Μυστικού Δείπνου, ο οποίος επισφραγίσθηκε με ιερά υμνωδία πριν εξέλθουν για το όρος των ελαιών, Δάσκαλος και Μαθητές, απόντος του Ιούδα του Ισκαριώτη.
Και ο ιερός Χρυσόστομος θέλοντας να παραστήσει ότι η βάση για την υμνωδία της Εκκλησίας της Καινής Διαθήκης υπήρξε ο Ιησούς Χριστός, λέγει «Ο Σωτήρ ύμνησεν όπως και ημείς υμνώμεν ομοίως». Οι Απόστολοι, στηριζόμενοι στο παράδειγμα του Κυρίου μας, κατέχουν στην ιστορία της χριστιανικής ψαλμωδίας την πρώτη θέση, αναδειχθέντες μουσουργοί και υμνολόγοι, όπως μαρτυρεί και ο Ευαγγελιστής Λουκάς «Και ήσαν διά παντός εν τω ιερώ αινούντες και ευλογούντες τον Θεόν».
Στις Αποστολικές Πράξεις βλέπουμε ότι οι Απόστολοι συναθροίζονταν για ψαλμωδία και προσευχή την τρίτη, έκτη και ενάτη ώρα, και εν ώρα νυκτός, όπως οι Απόστολοι, Παύλος και Σίλας, οι οποίοι υμνούσαν τον Θεό προσευχόμενοι κατά το μεσονύκτιο.
Οι Απόστολοι με ύμνους και προσευχές τελούσαν τον ενταφιασμό των νεκρών. Επιτάφιοι ύμνοι εψάλησαν και στην Κοίμηση της Θεοτόκου, καθώς και κατά τον ενταφιασμό του πρωτομάρτυρα και αρχιδιακόνου Στεφάνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας μας κάνουν καλλίτερους...